முத்தூர் படுகொலை – பன்னாட்டு அமைப்பின் ஊழியர்களை குறிவைத்த இனப்படுகொலை!
மூதூர் படுகொலைக்கு நீதி கிடைக்காமை என்பது தமிழர் மீதான உலகத்தின் மௌனமான ஒழுங்கான சதி.
2006 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 4ஆம் திகதி, உலகம் மௌனமாக கவிழ்ந்த ஒரு இரவு. தெற்காசியாவின் ஒரு சிறிய தீவு நாட்டில், ஒரு பன்னாட்டு மனிதாபிமான அமைப்பின் உதவி ஊழியர்கள் 17 பேர் தங்கள் பணிகளை முடித்து தங்கள் அலுவலகத்தில் தங்கியிருந்த வேளையில், அவர்கள் இனத்திற்கே காரணமாக திட்டமிட்டு படுகொலை செய்யப்பட்டனர். அவர்கள் அனைவரும் Action Contre la Faim (ACF – Action Against Hunger) எனும் பிரஞ்சு மனிதாபிமான அமைப்பின் ஊழியர்களாக இருந்தார்கள். இந்த கொடூர சம்பவம் உலக வரலாற்றில் தமிழர்கள் எதிர்கொண்ட மிகவும்ஆழமான யுத்தக் குற்றமாகும்.
✦. படுகொலை செய்யப்பட்டவர்கள் – தமிழர் அடையாளத்தின் மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதல்:
மொத்தமாக 17 பேர் அந்த இரவில் துனிச்சொல்லாமல் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டனர். அவர்களில் 16 தமிழர்கள் மற்றும் ஒருவர் முஸ்லிம் சமூகத்தை சேர்ந்தவராவார். இவர்கள் அனைவரும் ACF அமைப்பில் உடல்நலத்துறை, துப்புரவுத்துறை, புலம் பணி, ஓட்டுநர் பணிகளில் சிறப்பாக ஈடுபட்டிருந்தனர். அவர்களின் பெயர்கள் வருமாறு:
1. G. கவிதா (27 வயது) – Hygiene Promotion Officer
2. S. கணேஷ் (54 வயது) – ஓட்டுநர் (கவிதாவின் தந்தை)
3. K. கோவர்தனி (28) – Hygiene Promotion Officer
4. S. ரோமிலா (25) – Hygiene Promotion Officer
5. V. கோகிலவதனி (29) – Hygiene Promotion Officer
6. G. ஸ்ரீதரன் (36) – Field Officer
7. பிரைமஸ் ஆனந்தராஜா – உதவி திட்ட மேலாளர்
8. மதவராசா கெதீஸ்வரன் (36) – மேற்பார்வையாளர்
9. M. நர்மதன் (24) – Field Officer
10. R. அருள்ராஜ் (24) – Field Officer
11. P. பிரதீபன் (27) – Field Officer
12. M. ரிஷிகேஷன் (28) – Field Officer
13. Y. கோதீஸ்வரன் (31) – Field Officer
14. I. முரளிதரன் (35) – ஓட்டுநர்
15. K. கோணேஸ்வரன் (24) – ஓட்டுநர்
16. A. ஜஸீலன் – உதவியாளர்
17. A.L.M. ஜவ்பர் (31) – முஸ்லிம் சமூகத்தைச் சேர்ந்த ஊழியர்
✦. சம்பவத்தின் விவரங்கள்:
அந்தந்த நாளில் இலங்கை அரசுக்கும், தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளுக்கும் இடையே போராளிகளின் நகர்வுகள் முத்தூரில் அதிகரித்திருந்தன. அந்த நிலையில்தான் ACF ஊழியர்கள் அலுவலகத்துக்குள் தங்கியிருந்தனர். ஆனால், அரசுப் படைகள் நகரை கைப்பற்றிய பின்னர் அவர்கள் கட்டடத்தில் சிக்கிக்கொண்டனர். ஒருவரும் உயிருடன் தப்பவில்லை.
அன்றைய Sri Lanka Monitoring Mission (SLMM)-ன் அறிக்கையில், "அனைத்து சடலங்களும் கைப்பிடி முன்னே வைத்து சுட்டுகொல்லப்பட்டனர். இது ரீதியான படுகொலை" என குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
✦. விசாரணைகள் மற்றும் மறைப்பழிகள்:
● SLMM, UTHR(J) போன்ற அமைப்புகள் இலங்கை அரசு பொறுப்பாளிகள் எனக் காட்டின.
● Action Against Hunger தனது பல ஆண்டுகளாக நடத்திய விசாரணையில், இலங்கை இராணுவமே இந்த கொலைக்குப் பிரதானக் காரணம் என்று உறுதியாக சுட்டிக்காட்டியது.
● ICJ (International Commission of Jurists) 2013ஆம் ஆண்டில், பிரஞ்சு சட்ட நிபுணர் Michael Birnbaum QC வழியாக வெளியிட்ட அறிக்கையில், இந்த விசாரணைகள் அனைத்தும் நீதிக்கே இழிவான முறையில் மேற்கொள்ளப்பட்டதாகக் கூறப்பட்டது.
● Human Rights Watch, UNHRC, ACF-France, Amnesty International போன்ற அமைப்புகள் அனைத்தும் ஒரே குழுவாகப் பேசியது: “முத்தூர் படுகொலை – சீரழிந்த நீதி மற்றும் யுத்தக் குற்றமாகும்”.
✦. சர்வதேசத்தின் மௌனம்:
இது ஒரு பன்னாட்டு மனிதாபிமான அமைப்பின் ஊழியர்கள் மீது நடந்த கொலை என்பதால், இது இலங்கை மீது யுத்தக் குற்றம், இனப்படுகொலை மற்றும் மனிதத்தன்மைக்கே எதிரான குற்றமாகும். இருப்பினும், இன்று வரை இலங்கை அரசு எந்த ஒருவருக்கும் எதையும் விசாரிக்கவோ, நீதிக்குக் கொண்டுசெல்லவோ செய்ததில்லை. இந்தியா, பிரான்ஸ், ஐக்கிய நாடுகள் உள்ளிட்ட வலியுறுத்தல்களும் காலியாகவே போயின.
✦. முத்தூர் படுகொலை – இனப்படுகொலைதான்:
▪︎ கொல்லப்பட்டவர்கள் அனைவரும் தமிழர்.
▪︎ அவர்களின் வேலை தொடர்பே கொலையின் காரணம் இல்லை.
▪︎ உண்மையில், இன அடையாளம், அவதானிப்புகள், தமிழருக்கான உதவியாளர்களாக இருந்ததுதான் அவர்கள் இறப்பிற்குக் காரணமாக அமைந்தது.
இது ஒரு திட்டமிட்ட இனப்படுகொலை என்பதில் ஏதும் சந்தேகமில்லை.
முத்தூர் படுகொலை என்பது தமிழர்களின் மீதான எத்தனையோ அழிவுப் படுகொலைகளில் ஒன்று. ஆனால் இது உலகத்திற்கே தெரிந்த, சர்வதேச அமைப்பின் ஊழியர்களின் படுகொலை என்பதால், இது சும்மாவில்லை. இன்று 19 ஆண்டுகள் ஆகின்றன. இன்னும் எந்தவிதமான நீதி, விசாரணை, அழிவு தீர்வு எதுவும் இல்லாமல், இந்த 17 குடும்பங்கள் நீதி தேடிக்கொண்டிருக்கின்றன.
மூதூர் படுகொலைக்கு நீதி கிடைக்காமை என்பது தமிழர் மீதான உலகத்தின் மௌனமான ஒழுங்கான சதி.
ஈழத்து நிலவன்
