தமிழீழக் கோட்பாடு: மக்களின் யாப்பை விற்கும் அரசியல்வாதிகளின் துரோகம்!
தமிழர் தேசிய அரசியல் வரலாறு ஒருபோதும் சமரசத்தின் அல்லது இணக்கத்தின் அடிப்படையில் அல்ல
தமிழர் தேசிய அரசியல் வரலாறு ஒருபோதும் சமரசத்தின் அல்லது இணக்கத்தின் அடிப்படையில் அல்ல; அது எப்போதும் சுயநிர்ணயம், இறைமை, விடுதலை, இந்த அடிப்படை கோட்பாடுகளை அரசியல்வாதிகள் பலமுறை விற்றாலும், மக்கள் ஒருபோதும் அதை விட்டு வெளியேறவில்லை. இன்று வரலாறு மீண்டும் இதே உண்மையை நினைவூட்டுகிறது.
வட்டுக்கோட்டை தீர்மானம் – மக்கள் அரசியலின் ஆரம்பக் குரல் (1976)
1976-இல் வட்டுக்கோட்டை மாநாடு தமிழர் அரசியலின் அடிப்படை மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது. அங்கு தனித் தமிழீழம் என்ற கோரிக்கை வெறும் அரசியல் கோஷமல்ல, அது மக்களின் சட்டரீதியான தீர்மானமாக உலக வரலாற்றில் பதிவு செய்யப்பட்டது.
“தமிழர் தேசம் தனித்துவம் உடையது”
“சுயநிர்ணய உரிமை நமக்கு உண்டு”
“இலங்கை அரசுடன் ஒன்றிணைந்து வாழ இயலாது”
என்ற மூன்று அடிப்படைகள் வட்டுக்கோட்டை தீர்மானத்தில் உலகிற்கு அறிவிக்கப்பட்டன.
✦. திம்பு கோட்பாடு – போராளிகள் மற்றும் மக்களின் ஒற்றுமை (1985)
1985-இல் திம்பு (Bhutan) நகரில் நடந்த பேச்சுவார்த்தைகளில், அனைத்து தமிழ் ஆயுத இயக்கங்களும் ஒன்றிணைந்து திம்பு கோட்பாடுகளை முன்வைத்தன. அவை:
1. தமிழர் தனித்துவமான மக்கள்.
2. தமிழர் தாயகம் தனித்துவமான புவியியல் பகுதி.
3. தமிழர் சுயநிர்ணய உரிமை உடையவர்கள்.
4. இந்தக் கோட்பாடுகள் சமரசத்திற்குரியவை அல்ல.
இந்தக் கோட்பாடுகள் தமிழீழ அரசியலின் அடித்தளமாகவே இருந்து வருகின்றன. ஆனால் பின்னர் சில அரசியல் தலைவர்கள் இதையே துரோகம் செய்தனர்.
✦. சுதுமலைப் பிரகடனம் – வல்லரசுகளின் சதி மத்தியில் மக்கள் விருப்பம் (2001)
2001-இல் உலக வல்லரசுகள், குறிப்பாக அமெரிக்கா, இந்தியா, இலங்கை ஆகியவை தமிழீழ விடுதலைக் கோரிக்கையை முற்றிலும் அடக்க முயன்றன. ஆனால் அதற்குப் பதிலாக மக்கள், சுதுமலைப் பிரகடனம் மூலம் தமது ஒரே குரலைக் காட்டினர்:
"தமிழீழம் என்ற கோரிக்கை எப்போதும் உயிரோடு உள்ளது"
"இது எதனாலும் அடக்க முடியாது"
✦.முள்ளிவாய்க்கால் இறுதிப் பிரகடனம் – இறைமைக்கு உயிரையே பலியாக்கிய சாட்சி (2009)
2009 மே மாதம், உலக வல்லரசுகள் அனைத்தும் ஒன்றிணைந்து தமிழர் தேசத்தை அடக்க முயன்றன. ஆனால் போராளிகள் முள்ளிவாய்க்காலில் தமது உயிரையே பலியாக்கியபோதும், “தமிழ் இறைமை என்பது சமரசத்திற்குரியதல்ல” என்று இறுதி உறுதியை உலகிற்கு விட்டுச் சென்றனர். இது தமிழர் விடுதலைப் போராட்ட வரலாற்றின் நிரந்தரமான சாட்சியம்.
✦.அரசியல்வாதிகளின் துரோகம் – அமிர்தலிங்கம் முதல் சுமந்திரன் வரை
தமிழர் விடுதலை இயக்கம் மக்களின் இரத்தத்தால் கட்டமைக்கப்பட்ட போதிலும், சில அரசியல்வாதிகள் அந்த யாப்பை தொடர்ந்து அடகு வைத்தனர்.
அமிர்தலிங்கம் – 1987 இந்திய-இலங்கை உடன்படிக்கையை ஏற்றுக் கொண்டு, விடுதலைப் போராட்டத்தின் அடித்தளத்தை விற்றார்.
1990களில் TULF மற்றும் பல அரசியல் வட்டாரங்கள், ஆயுத இயக்கங்களுக்கெதிராக வல்லரசுகளுடன் கூட்டுச் சேர்ந்தனர்.
2009க்கு பிந்தைய காலத்தில் சுமந்திரன் தலைமையிலான இலங்கை தமிழரசுக் கட்சி– தமிழீழக் கோட்பாட்டை முற்றிலும் அடகு வைத்து, “இணக்கம் – ஒப்படைவு – சரணாகதி” என்ற அரசியலை விற்பனை செய்கின்றனர்.
இவர்கள் தான் மக்களின் யாப்பைத் துரோகம் செய்தவர்கள். ஆனால் வரலாறு நிரூபிக்கிறது – அரசியல்வாதிகளின் போலிப் புறக்கணிப்புகளை மக்கள் ஒருபோதும் ஏற்கவில்லை.
✦. மக்கள் விருப்பம் Vs அரசியல் தோல்வி
1983க்கு பின், தமிழர் அரசியல் முழுவதுமாக வாக்குச் சாவடி அரசியல் என்பதை மறுத்து, விடுதலைப் போராட்ட அரசியல் மட்டுமே தக்க வைத்தது.
மக்களின் விருப்பம்: தமிழீழம்
அரசியல்வாதிகளின் வியாபாரம்: அடிபணிவு
இதில் எப்போதும் மக்கள் வெற்றி பெற்றனர். எனவே சுமந்திரன் குழுவின் தோல்வி மக்களின் தோல்வி அல்ல, அது மக்களின் வெற்றிதான்.
✦. சர்வதேச வல்லரசுகளின் பங்கு
▪︎ இந்தியா: 1987 இந்தோ-லங்கா ஒப்பந்தம் மூலம் தமிழ் விடுதலைக் கோரிக்கையை அழிக்க முயன்றது.
▪︎ அமெரிக்கா & ஐரோப்பிய ஒன்றியம்: 2000-களில் தமிழ் இயக்கத்தை "பயங்கரவாதம்" என்று குற்றம் சாட்டி அடக்க முயன்றன.
▪︎ சீனா & பாகிஸ்தான்: இலங்கை அரசுக்கு நேரடி இராணுவ ஆதரவை வழங்கின.
இத்தகைய பெரும் உலக அழுத்தங்களுக்கு மத்தியிலும், தமிழ் மக்கள் ஒரே கொள்கையில் உறுதியாக நின்றனர்: சுயநிர்ணயம்.
✦. முடிவுரை:
தமிழர்களின் அரசியல் யாப்பு – வட்டுக்கோட்டை தீர்மானம், திம்பு கோட்பாடு, சுதுமலைப் பிரகடனம், முள்ளிவாய்க்கால் இறுதிப் பிரகடனம் – இவை அனைத்தும் மக்கள் இரத்தத்தாலும் உயிராலும் கட்டமைக்கப்பட்டவை.
அதை அரசியல்வாதிகள் அடகு வைத்தாலும், வரலாறு தெளிவாக சொல்லுகிறது:
அரசியல் துரோகம் தற்காலிகம்.
மக்கள் விருப்பம் நிரந்தரம்.
சுமந்திரன் குழுவின் தோல்வி மக்களின் வெற்றிதான். தனித் தமிழீழம் என்ற கோரிக்கை ஒருபோதும் தோற்காது.
ஈழத்து நிலவன்
